Cheerleaders En Taart

Daar ben ik weer!

Jezus, wat is ie snel deze keer! Ik besloot om mezelf maar eens wat actiever te tonen en eens wat recente filmpjes te laten zien!



19 en 20 november (november ja, ook al staat er september in het filmpje.. SORRY!) was er op de universiteit de gakusai, een festival voor en door studenten vol met kraampjes, shows, bands en andere optredens. Deze kraampjes waren meestal van verschillende clubs, die geld probeerde te verdienen om eens gezellig een avondje te gaan drinken met zijn allen. Zo ook mijn club, die een standje had waar gyouza, karaage en kare verkocht werden. Ik, als trots lid van 'Team Gyouza', heb dan ook menig uurtjes doorgebracht met het aan de man brengen van 'gyouza', 'buitenlander-gyouza' of 'lekkerding-gyouza'.

Naast de kraampjes en bandjes waren er ook verscheide andere dingen te beleven. Zo was er een ongelooflijk energiek en opzwepend optreden van de yosakoi-groep, de grote dansgroep waar ook Rens, Aranka en Nadine bij zijn gegaan. Verder heb ik een heel gaaf optreden Taiko, Japanse drum, mogen meemaken. Heel erg gaaf om te zien hoe gedisciplineerd dat eraan toe ging. Heel erg mooi!

En dan toch maar het taart-verhaal. Het kraampje waar je tegen betaling iemand een taart, of eigenlijk alleen slagroom zonder suiker, in zijn/haar gezicht kon gooien werd gerund door een aantal Japanse vrienden van ons. Het kon dus niet uitblijven dat zij er wel even van langs zouden krijgen. Daar staat tegenover dat ik, toen er gevraagd werd wie van de Nederlanders er nog interesse had in een taart, geen nee kon zeggen tegen deze mooie kans. Heb verder wel de hele dag met een hoorn van haar op mijn hoofd gelopen omdat de slagroom zo'n ongelooflijke zooi bleek te zijn dat ik het er niet uit kreeg. En ja, nagestaard wordt je toch wel in Japan, of je nu een buitenlander bent of een buitenlander met zijn haren in een harde pijl naar boven.

Na de tweede dag gakusai was het dan eindelijk zover. Gezellig uit drinken/karaoke zingen met mijn clubje van de opbrengsten van twee dagen harde arbeid. Het was de eerste keer dat ik samen met alleen maar Japanners uit ging, dus het beloofde erg interessant en leuk te worden! En die belofte is het nagekomen! Mijn God, wat worden Japanners toch andere mensen als ze alcohol in de buurt hebben. En ja, daar hoeven ze het inderdaad alleen maar voor in de buurt te hebben, drinken is niet perse nodig. Kijken naar hoe je aanvoerder van een serieuze, zorgzame leider verandert in een dronken student die je vage seksuele woorden aan het leren is, was erg interessant om te zien. Maar alleen vanuit een universitaire onderzoeksfunctie natuurlijk ;).
Haha, nee, toen de Japanners eenmaal door kregen dat er toch wel een groot verschil in alcoholtolerantie zat tussen mij en de rest moest ik me toch maar eens gaan bewijzen. Het eindigde dus in een ongelooflijk dronken lalfestijn vol karaoke, slappe verhalen en een oneindige hoeveelheid high-fives. Of tenminste, dat is het gevoel dat me is bijgebleven. Ik weet het ook niet helemaal zeker meer. Ik weet wel dat ik op de terugweg maar gewoon ben gaan lopen zonder erover na te denken waar ik in hemelsnaam naartoe ging en finaal de verkeerde kant opgegaan ben, wat resulteerde in een terugreis van waarschijnlijk wel een uur langer dan nodig was. Maar het was het waard!

De beelden die overigens in het filmpje te zien zijn, zijn niet op chronologische volgorde :P Het is een beetje een mix van wat er op dag 1 en dag 2 gebeurde.

Maarja, dat was het weer voor deze aflevering van Jeroen in Nagasaki (ooh, wat klinkt dat kut, dat doe ik echt nooit meer XD). Ik spreek jullie vast en zeker heel snel. Ik ben 's avonds (die van mij dan) vaak op Skype en zal ook mijn best doen dat zo te houden.

Groetjes en kusjes,
mis jullie (al een beetje)
Jeroen

PS: Blijf reacties achterlaten alstublieft!!

Aaah, internet! De vrijheid die je in een keer hebt als je de hele avond op je stoel kan blijven zitten, iedereen zijn Facebook updates kan lezen, YouTube-filmpjes kan kijken en je kamer niet meer uit hoeft te komen! Dit is het echte leven! Nu ben ik pas in Japan!

Maar, om eerlijk te zijn, het werd wel eens tijd om al dat materiaal dat ik had maar eens bij elkaar te vegen en weer wat filmpjes online te gooien. Dus ik besloot om alles wat ik tot nu toe had maar weer te bewerken en iedereen weer blij te maken met wat beeldmateriaal uit Japan.

Dus, ook al zijn ze oud en ben ik nog dat jonge hondje dat ik was toen ik hier al die tijd geleden aankwam, ik hoop dat ze nog steeds vermakelijk zijn!





Het eerste filmpje, de haven dus. Nog steeds mijn favoriete plekje hier in Nagasaki. Ook nu het hier al redelijk herfst/winter begint te worden. Jazeker, ik heb mijn winterjas al weer eens een keertje aan moeten doen. Oké, wel even afkloppen.. Het is maar bij een keertje gebleven, en zo koud was het toen niet.
Maarja, dit is dus de haven waar ik zo verliefd op ben geworden! Ben benieuwd hoe die eruit ziet als het winter is. Zoals je ziet was het toen het filmpje geschoten werd nog lekker warm, maar dat is nu zeker niet meer het geval!

En dan, het interessantere tweede filmpje. Sinds dat ik hier ben, heeft de universiteit als 2 échte uitstapjes voor ons geregeld. De eerste was naar Unzen en Shimabara. Zoals te zien op het filmpje is Unzen vooral beroemd om zijn nog levende vulkaan en het stadje dat er door verwoest is in 1991. Heel indrukwekkend om te zien hoe alle gebouwen half bedolven zijn onder puin, maar verder nog goed bewaard zijn.
En wat misschien nog wel het allerbeste aan het hele bezoekje aan Unzen was, was het bezoek aan de onsen (温泉）, de natuurlijke baden waar Japan ondermeer bekend om staat. Ze verschillen toch wel wat van de Nederlandse sauna´s, maar zijn ongelooflijk relaxt! Zeker het openlucht bad was zooooo lekker ontspannend! Dit is zeker iets wat ik vaker ga doen!
Het bezoekje aan het Shimabara kasteel was ook erg gaaf. Het was voor mij de eerste keer om zo´n oud Japans kasteel te zien en hoewel die van Shimabara niet de meest indrukwekkende is, vond ik het toch erg gaaf om er even naar binnen te lopen en te zien hoe zo´n kasteel er nu uitziet. Jammer genoeg mocht er binnen niet gefilmd worden, maar er stonden veel oude Japanse gebruiksvoorwerpen, samuraipakken, katana´s en schilderingen.

Nou, ik heb weer internet dus hoop dat het voor mij nu makkelijker wordt om iets te filmen en meteen de dezelfde dag het even te bewerken en op internet te zetten. Het zou in ieder geval motiverender moeten zijn dan een berg filmpjes op te laten stapelen zoals wat ik nu heb moeten doen.

Maar ik ga weer eens lekker slapen! Ik spreek jullie allemaal snel weer!

Kusjes,
Jeroen